NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ الْوَاحِدِ
حَدَّثَنَا
الْحَجَّاجُ
عَنْ زَيْدِ
بْنِ
جُبَيْرٍ
عَنْ خِشْفِ
بْنِ مَالِكٍ
الطَّائِيِّ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
مَسْعُودٍ قَالَ
قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فِي دِيَةِ
الْخَطَإِ
عِشْرُونَ
حِقَّةً
وَعِشْرُونَ
جَذَعَةً
وَعِشْرُونَ
بِنْتَ
مَخَاضٍ
وَعِشْرُونَ
بِنْتَ
لَبُونٍ
وَعِشْرُونَ
بَنِي
مَخَاضٍ
ذُكُرٍ وَهُوَ
قَوْلُ
عَبْدِ
اللَّهِ
Abdullah b. Mes'ud (r.a)
den; Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Hatâen öldürmenin
diyeti; yirmi tane dört yaşına, yirmi tane beş yaşına, yirmi tane iki yaşma,
yirmi tane üç yaşına girmiş dişi deve ve yirmi tane de iki yaşına girmiş erkek
devedir." (Abdullah'ın görüşü de budur.)
İzah:
Tirmizi, diyet; Nesâî.
kasâme; İbn Mâce, diyet; Ahme b. Hanbel, I, 450.
Tirmizi bu hadis için:
"Bu rivayeti, bunun dışında kimseden merfû olarak bilmiyoruz. Abdullah'tan
mevkuf olarak rivayet edilmiştir" der.
Bu hadis, daha önce de
işaret ettiğimiz gibi hatâen Öldürmenin diyeti nin deveden ödenmesi halinde
hangi yaştaki develerden verilmesi konusunda Hanefilerin delilidir.